De voormalige Zuiderzee rond peddelen voor Villa Pardoes Orno Mellema en zijn zoon Jesaya willen in juli de voormalige
Zuiderzee helemaal ronden. Met een kano – en dat is uniek. Door Kees Klijn Wel een keer of drie moest Orno Mellema (46) zijn vraag herhalen. Bij kanovereniging Dolfijn in Harderwijk hadden ze wel degelijk verstaan wat de Kaatsheuvelaar wilde,maar ze konden het niet geloven. Nooit eerder had er iemand gewaagd om de voormalige Zuiderzee met zo’n vaartuig teronden. Schier onmogelijk, want het water is erg ondiep en heeft een voor kanoërs heel vervelende golfslag. En er wil weleens een schip zinken. En toch gaat Orno in de tweede week van juli samen met zijn zoon Jesaya (16) deze uitdaging aan. Elkedag vijftig kilometer varen, na tien dagen hopen ze te arriveren in startplaats bij de startplaats, de aanlegsteiger van Dolfijn.
Mellema is maar klein van stuk, 1,48 meter. Maar de uitdagingen zijn groots. Zo peddelde hij vorig jaar met zijn zoon van
Maastricht naar Waalwijk, zo’n 250 kilometer. Het was niet eenvoudig. “Het weer zat verschrikkelijk tegen. Wehebben heel wat meegemaakt. Twee tenten kapot gewaaid, soms waaide het zo hard dat we een uur moesten peddelen om een kilometer vooruit te komen.” Al die inspanningen waren het dubbel en dwars waard. Want het kanoën had ook een belangrijk achterliggend doel: steun verwerven voor Villa Pardoes. “We weten wat het is als je kind heel ernstig ziek is. We hebben het met Jesaya meegemaakt, een longziekte. Dat had een enorme impact op het gezin. Daarom is Villa Pardoes zo belangrijk.” Peddelen over het Ketelmeer, Veluwemeer, Markermeer en het IJsselmeer zal veel vergen van het tweetal. In ieder geval hebben ze één voordeel: hun kano. Het is geen modern polyester vaartuig, maar een oud model vouwkano, 1954. Zulke types werden in de Tweede Wereldoorlog veel gebruikt om rivieren over te steken. “Hij is gemaakt van doek en rubber. Het geraamte bestaat uit losse houten latten. Daardoor is de kano ook veel stabieler, past zich aan het water aan.” De kano heeft wel een nadeel: hij kan eerder lek raken. “Met dat scenario houden we geen rekening, want vorig jaar is het ook goed gegaan. Toen heeft het op de Maas toch behoorlijk gespookt.” Maar toch, er worden de nodige voorzorgsmaatregelen genomen. “Een avontuur is leuk, maar verzuipen is minder. Daarom varen we langs de kust. En we dragen zwemvesten. Ook nemen we een reddingsboei mee, gekregen van de buren.” Tien dagen lang gaan om ’s morgens zeven uur de peddels in het water. Twaalf uur later mogen ze weer stilliggen. Overnachten gebeurt in een jachthaven. “Daar zetten we onze tent op. En we gaan daar folderen voor Villa Pardoes. Hebben we vorig jaar ook gedaan. Was een succes, zevenhonderd flyers hebben we toen uitgedeeld.
We kregen heel goede reacties. Eén man wilde ons zo vierduizend euro meegeven. Dat hebben we niet aangenomen. Want als we met de kano om zouden slaan, waren we ook al het geld kwijtgeraakt.” Villa Pardoes kan op de Mellema’s blijven rekenen. Want ook volgend jaar zijn er plannen om te kanoën om kinderen met een levensbedreigende ziekte en hun ouders een onbezorgde vakantie te gunnen. En ook dan wordt het niet zomaar een tripje. “Dan starten we in Zwitserland, willen we de hele Rijn afvaren.” Als u Orno en Jesaya Mellema wilt steunen, dan kunt u geld overmaken op het bankrekeningnummer van Villa Pardoes 55.90.90.900 onder vermelding van Kanovaren familie Mellema.
Peddelen voor Pardoes Door Patrick
Brok KAATSHEUVEL - Orno Mellema en zoon Jesaya (15) vertrekken vrijdag 20 juli voor een wel heel bijzondere tocht.
De Kaatsheuvelnaars starten dan een 300 kilometer verre kanotocht vanuit Maastricht. Eindbestemming moet de jachthaven in Waalwijk worden. Voornaamste doel is om geld in te zamelen voor Villa Pardoes. Daarvoor zoeken zij nog sponsoren. De 15-jarige Jesaya had vroeger een levensbedreigende longziekte. “Jesaya was vroeger ernstig ziek. Hij kreeg toen alle aandacht. Zijn broer en zus leden daaronder. Maar Hij is nu over zijn ziekte heen gegroeid. Veel bewegen en buiten zijn was het devies.” En dat doet hij, met alle plezier. Kanoën is een van zijn hobby’s, hij leert op de Groenschool in Andel en bezorgt al twee jaar de Maasroute/ Het Weekjournaal. Orno: “Drie jaar geleden is het idee ontstaan. Voorzover bekend is zoiets niet eerder georganiseerd. Samen met Jesaya heb ik ontzettend veel getraind. Soms wel vijftig kilometer op een dag.” Alleen heeft hij sinds kort een tweede kunstheup, dus de training heeft een kleine deuk opgelopen. Maar niets zal hen in de weg staan. “Wij hebben er heel veel lol in, het is iedere keer weer een avonturentocht. Het allerleukste van kanoën is dat je niemand tegenkomt onderweg. Zo’n ‘eenzame’ tocht met zijn tweeën vraagt veel geduld en techniek. Op het water moet je ook constant op blijven letten. Volgens Orno is snelheid niet het belangrijkste facet van de watersport. “Dat is de techniek. Het is een duursport.” Ze maken zich daarom ook niet druk hoelang deze uitdaging duurt. “Het kan in een week, maar ook in tien dagen. Veel zal ook afhangen van de weersomstandigheden en stroomversnellingen. Als ons doel maar bereikt wordt”, zegt Orno strijdlustig. Niet een nieuwe kajak, maar een vouwkano uit 1954 moet de twee in deze tocht over het water in veilige haven brengen. Onderweg worden de twee ‘op afstand’ vergezeld. Sportvoedsel en drank kunnen niet allemaal mee, dus deze worden meerdere malen verstrekt. Ook delen ze boekjes van de Villa uit langs het water. 20 juli is de dag van de waarheid voor vader en zoon. De spanning stijgt dan ook in huize
Mellema. “Tegen die tijd hang ik als een vleermuis op zijn kop aan het plafond van pure adrenaline”, lacht Orno.
Jesaya voegt toe: “Wij doen het voor de lol en steunen zo Villa Pardoes.” Orno en Jesaya willen een jaarlijks evenement maken van deze kanotocht voor Villa Pardoes. “In de toekomst over de Rijn kanoën zie ik wel zitten.” Villa Pardoes Villa Pardoes is een vakantieverblijf, speciaal voor kinderen met een levensbedreigende ziekte. Samen met het hele gezin kunnen zij dan genieten van een gratis weekje vakantie in de Villa in Kaatsheuvel. Wilt u ook de familie Mellema een extra hart onder de riem steken en Villa Pardoes sponsoren? Breng u donatie uit op rekeningnummer 55.90.90.900,
onder vermelding van Peddelen voor Pardoes.
Maandag 7-07-2008 is het zo ver ons tweede grote tocht start De bedoeling is om met onze vouwkano uit 1954 het rondje zuiderzee te varen we vertrekken vanuit Harderwijk waar kano vereniging Dolfijnen ons de gelegenheid bied om onze kano al op zondag in elkaar te bouwen. We houden u op de hoogte Vandaag zondag 6 juli zijn we vertrokken naar Hardewijk we hebben er rustig over gereden en kwamen daar om 2 uur aan . Daar natuurlijk hebben we eerste gewacht tot de voorzitter kwam. Toen die er was zijn we de auto leeg gaan ruimen en de kano op gaan bouwen. Het uitzicht vanuit kanovereniging dolfijnen is fantastisch en met de geluiden van het Dolfinarium op de achter grond zeer uniek. ook de ontvangst was uitstekend. Morgen vertrekken we dan vanuit hardewijk aan onze tocht. Maandag het is zo ver
we vertrekken vanuit harderwijk. We starten om iets over negen nadat we afscheid hebben genomen van De voorzitter van de Kano vereniging Dolfijnen Toen we starten stond er al een behoorlijke wind,die al snel aan wakkerde tot krachtig/soms zeer krachtig. De enige die we tegen kwamen waren een paar kyters en een enkele surfer. Die met deze harde wind zeer hard op en neer schuurde voor ons werd het steeds moeilijker. De wind wakkerde zo ver aan dat we telkens tegen lagerwal geblazen werden,hoe hard we ook aan de peddels trokken er viel soms niets meer aan te houden. En toen gebeurde het ergste wat ons kon overkomen we raakte iets scherps onder water, en je snapt het al we voeren ons lek. Zo lek dat we om de 20 minuten moesten hozen toch hadden we nog goede hoop dat we de nodige reparaties op land zouden kunnen uit voeren. Nou die hoop werd de bodem ingeslagen,we hoorde een spand kraken en breken. Beide konden we wel janken een jaar voorbereiden en dan op de eerste dag verslagen worden door noodweer. S`avonds in de tent bespraken we drijfnat wat nu? Besloten is de volgende dag (het kon niet anders) terug te rijden naar Kaatsheuvel om daar op zoek te gaan naar een vervangende kano. Zodra we deze hebben gevonden Starten we opnieuw. Want opgeven dat is er niet bij. Dan het goede nieuws het lijkt er op dat we al een vervanger gevonden hebben morgen ga ik er heen. We zullen u op de hoogte houden. TOT LATER.
Daar zijn we weer:
Het beste antwoord op ons lek varen is geweest hem gewoon repareren. Nou dat hebben we dus gedaan met als resultaat dat we dinsdag 22-07-2008 opnieuw op pad gaan om het Rondje voormalig Zuiderzee af te maken. We starten vlakbij het punt waar we vorige keer stranden Jachthaven Nieuw boer in Spakenburg zal de start plek worden. Maandag 21 juli.. We zijn dus weer aan onze tocht begonnen. De ontvangst in Sparkenburg was fantastisch. We hebben daar in een loods de kano op mogen opbouwen waardoor die droog bleef. De mensen zijn er super vriendelijk we mochten de tent op het terrein opzetten. Het is een super mooie oudehaven op 5 minuten lopen met prachtige botters. Ook is er een gezellig bruin café de kajuit . We hebben een interview van een uur gehad met de Bunschoterkrant. We zijn bij Scouting Huizen en hebben daar onze tent op mogen zetten. De kano is vandaag weer lek hebben hem proberen te plakken. Dit is echter niet gelukt maar we gaan er morgen ochtend mee verder. S`morgens eerst even materialen gehaald we hadden geluk op nog geen 5 minuten lopen een boot speciaalzaak. We hebben de kano eerst ontvet en plakken maar weer. De kano lekt nog wel een klein beetje maar we hebben de afstand gehaald en zijn nu in Muiden. Aan de voet van kasteel Muidenslot hebben we onze tent opgezet op de landtong net voor de jachthaven wat een pracht uitzicht een kasteel achter ons en voor een weids Markermeer water tot aan de horizon.. Vanmorgen was het wind stil maar tweede deel van de dag stond de wind dwars waardoor het net leek dat we op een stijgend paard zaten. Morgen hopen we Amsterdam te halen of zelfs te passeren. we hebben eerst weer de kano gerepareerd en zijn daarna van start gegaan. S`morgens hadden we eerst wind stil en s`middags werd dat harde wind tegen. We hebben onze afstand ruim gehaald want we zijn Amsterdam ruim gepasseerd. We zijn namelijk voorbij Uitdam gekomen een tegenvaller is dat de stranden hier niet van zand zijn maar een schelpenbank van zo'n 30 a 40 centimeter hoog wat onze canvas boot zware verwondingen toe brengt dat blijft dus PLAKKEN . Morgen gaan we Volendam halen. De harde wind de draaiende golven, die ons de laatste dagen zo heeft laten schommelen lieten weer eens de sterke punten van onze kano zien het oude beestje paste zich fantasties aan. Toch werd ons gisteren al duidelijk dat het sterkste punt ook zijn zwakste punt aan het worden is. Er zijn inmiddels twee bouten van de spanten afgebroken. (Onze spanten zijn n.l met een boutje verbonden met de kuiplijsten en houden zo de spanten op zijn plaats). De boot begint wederom zijn vorm te verliezen, materiaal moeheid. Maar toch geen we er nog voor en vertrekken s'ochtends met een stevige wind tegen. In de verte zien we de vuurtorren van Marken om dat het recht tegen de wind in is besluiten we recht over te steken, dat scheelt een heel eind. We zijn bijna bij de vuurtoren als de wind gaat liggen het water word zo glad als een spiegel nou schieten we pas echt op. Spoedig zien we Volendam snel een foto maken en door gaan is het weer. Het blijft zo mooi we zien in de verte Hoorn al . De wind begint wat aantewakkeren hé wat leuk van achteren. Voor het eerst is de bagage in ons voordeel het vangt veel wind Wat een dag de Markerwaard dijk op een kwartier als we een plekje vinden om onze kano weer op het droge te slepen. Weer door een dikke schelplaag word weer plakken!! als we de boot op het droge trekken breekt bout drie . De kano knikt dubbel dat betekende einde verhaal. Maar toch zijn we veel meren gepasseerd . Het Veluwemeer, net Eemmeer,Gooimeer,IJmeer, en de mooiste en moeilijkste het Markenmeer. Ons lichaam kan deze tocht dus wel aan maar de boot niet meer, hij is perslot al 54 jaar oud. Dus blijft er maar een ding over. Een Sponsor zoeken. Zodat de tochten kunnen blijven door gaan. Want zit er nu een verslagen mens hier in Kaatsheuvel, neen verre van dat ik ben eigenlijk zeer tevreden, het waren prachtige dagen een mooie afstand gevaren heerlijke dagen met mijn zoon , die weet wat doorzetten is dus wat wil een mens nog meer.
En doe ik het op nieuw ??? JA zeker!!! Maar dan met materiaal die het blijft doen
Vermoeid en drijfnat, maar met een fantastch gevoel kwamen Orno Mellema en zijn zoon Jesaya (15) zondagmiddag aan in de jachthaven
van Waalwijk.Acht dagen (inclusief rustdag) hadden de twwe Kaatsheuvelnaren er over gedaan om de afstand van Maastricht tot
Waalwijk af teleggen. Per kano welteverstaan. Het doel geld intezamelen voor Villa Pardoes. Het idee voor de tocht ontstond
zo'n drie jaar geleden. Orno: ..Kanoen en kayakken is een hobby van ons. Het leek ons prachtig om een sponsertocht te varen
voor Villa Pardoes;om zo sponsers en donateurs te werven voor het Kaatsheuvelse vakantie verblijf voor zieke kinderen. Op
internet zocht ik op welke kanoroetes er bestonden. Dat waren er heel wat, maar ik kwam er achter dat nog nooit iemand de
maas had afgevaren." En zo stonden Orno en Jesaya ruim een week geleden aan de voet van de Sint Pietersberg bij Maastricht
om aan hun reis te beginnen. Het werd een lood zware tocht, waarbij bij vader en zoon te maken kregen met kou contstante regenval,
hevig noodweer, een kapote tent en acosiale jetskieërs en speedboten. Tijdens de laatste overnagting in de drijfnatte tent,
wilde Orno het bijna opgeven, maar s'ochtends kwam hij daar op terug en besloot hij de tocht af te maken.Orno: De eerste vijf
jaren van zijn leven had Jesaya een ernstige longaandoening. Die tijd leerden we dat broertjes en zusjes van een ziek kind
eigenlijk ook patieëntjes zijn. Daarom is een vakantieverblijf voor kinderen met een levensbedreigende ziekte zo belangrijk.
Het is schandalig dat een land als Nederlandslechts één stichting als Pardoes bestaat. Hoeveel de kanotocht voor Villa Pardoes
heeft opgebracht is nog niet bekend: in alke haven en campings hebben we folders uitgedeeld. Daarin vragen we donaties direct
over te maken naar Villa Pardoes. Hoeveel dat uiteindelijk, weet ik nog niet. De volgende kanotocht voor Pardoes staat al
gepland
Hierbij een kort verslag en enkele foto's gemaakt tijdens onze Maastocht voor Villa Pardoes. Zoals u weet zijn wij vertrokken
uit Maastricht aan de voet van de Sint Pieters Berg op 21-07-2007 bij Maastrichtse Watersport club hier zijn we uiterst
goed behandeld Dag een was droog en broeierig warm lekker opgeschoten we kwamen deze dag tot aan de stuw bij Maasbracht.
Boven aan de stuw geslapen Dag twee veel redelijk weer, gevaren een kortere tocht we kwamen tot Roermond W.V. Nautilus.
Dag drie de hele dag harde tegen wind we kwamen deze dag tot Venlo. Geslapen op het kampeerterrein van K.V. Viking uitstekende
behandeling 2 nachten gebleven. Dag vier vrijaf kasteel tuinen Arsen bezocht. Dag vijf heel veel regen en zeer harde tegen
wind gevaren van Venlo naar het leukenmeer (omgeving Well) materiaal pech het roer was afgebroken geslapen op Recreatiecentrum
Leukermeer grote drukke camping Dag zes wederom harde tegen wind en regen gevaren van het leuken meer naar Mook geslapen
op het terrein van J.h. Dolfijn uitstekende behandeling Dag zeven je raad het al veel regen en tegen wind gevaren van Mook
naar Den Bosch geslapen bij de jachthaven van W.v. Het Haventje te Hedel uitstekend behandeld Dag acht zeer veel regen
bijna geen wind gevaren van Den Bosch naar Waalwijk aan komst aldaar om half twee s'middags aan komst in Jachtclub Hedel
uitstekend behandelt. Bijna drie honderd kilometer gepeddeld moe maar tevreden kunnen we terug kijken op deze lange slopende
tocht.